گنگا اے یا مکہ اے سدھا سدھا دھکا اے
رب نوں لبدے پھردے او , رب کسے دا سکا اے
میرا راشن مہینہ دا تیرا اکو پھکا اے
تیرا دیوا بجھ جاندا میری کھل دا ڈکا اے
اینے صابر ہو گے آں ظالم ہکا بھکا اے
سدھا سادہ بیان دینا ایں حق کھادا اے نا کھان دینا اے
شعر سن کے داد نہں دینی وچلی گل تے دھیان دینا اے
مولاں کردا اگرائی رج دا نہں کہ لا مکاں نوں مکاں دینا اے
یاراں صدقہ اتار دتا اے , مینوں میرے توں وار دتا اے
خود نوں پھاویں وسار دتا اے اونوں رجواں پیار میں دتا اے
جہڑے پتھر تے لیک سی تیری میں او پتھر پنگھار دتا اے
میرے اگے نا آ بھلا ہوی میں تے میں نوں وی مار دتا اے
زندگی کو نہ بنا لینا وہ سزا میرے بعد
حوصلہ دینا انہیں میرے خدا میرے بعد
کون گھونگھٹ کو اٹھاےَ گا ستم گر کہ کے
اور پھر کس سے کرینگے وہ حیاٰ میرے بعد
پھر محبت کی زمانے میں نہ پُرستش ہوگی
روےَ گی سسکیاں لے لے کے وفا میرے بعد
ہاتھ اُٹھے ہوےَ ان کے نہ کوئی دیکھے گا
کس کے آنے کی کرینگے وہ دعا میرے بعد
